Marco Atehortua Atehortua itibaren Tayvan, 雲林縣二崙鄉崙東村 itibaren Tayvan, 雲林縣二崙鄉崙東村

Fikirler artık çığır açmıyor, ancak bu hala büyük bir temel okuma. En iyi alıntı: "Bütün kurtuluş, kulluk bilincine bağlıdır." p7

Yani, kilisemizin örgü grubundaki kadınlardan biri bana bu romanı ödünç verdikten sonra, zevk alabileceğimi düşündüğü iki diğeriyle birlikte, onları okumaya başlamak sonsuza dek sürdü. Olivia ve Jai bunlardan ilki ve gerçekten beklediğim için mutluyum. Dolores bu kitapları okulumdaki dönemim boyunca sundu ve bunu hemen okumaya başlasaydım, (mecazi olarak) ölürdüm. Bu candan, geçici bir hayattan kaçış değildir; bu bir destan. Bu bir hafta sonu okunacak değildir; üç ya da dört hafta sürdü ve eğer acele etmem gerektiğini hissetseydim, okuma deneyimi son derece ekşi olurdu. Zamanın ve mekanın kültürüne bağlı bir hikaye olarak, o zamanın ve mekanın birçok açıklaması ve bazı karakterlerin nasıl oldukları hakkında arka plan var. Böyle açıklamalar olmasaydı, planın çoğu "İngiliz Rajı" biçiminde ortaya çıkmamış olan modern okuyucular için çok az anlam ifade ederdi veya hiç mantıklı olmazdı. Bu zaman ve mekanla ilgili deneyimim, Jungle Book'un (ayrıca Disney'in) canlı aksiyon versiyonu ile sınırlı olduğundan, kendimi varsayımsal olarak şaşkın okuyucular arasına dahil ediyorum. Bununla birlikte, zamanın kültürü ve geleneklerine dair tüm içgörü ile bile, Ryman okuyucuyu meşgul tutar (bu durumda “okuyucu”, ben olmak zorunda, herkes değil). Sık sık kitabı bırakma ve yapacak ya da okuyacak başka bir şey bulma ihtiyacı hissettim, ama asla geri dönme sorunu olmadı ve bir kerede birden fazla kitap için asla ondan uzak değildim. Ne olduğunu, nasıl ortaya çıktığını bilmek zorundaydım. Bu kitabı bitirmemek beni muhtemelen acımasızca sürüklerdi. Bir keresinde kitabın son sayfasına ulaşan insanların oraya gitmeden önce kontrol düşkünleri olduğunu ve kendimi bu alışkanlıktan koptuğunu okudum. Ama bazen direnemiyorum; Sonunda kimin nereye gittiğine dair bazı ipuçlarına ihtiyacım var. Bu o zamanlardan biriydi. Yazara bırakamadım: Baktım. O zaman bile, Ryman sonuna kadar tahmin etmemi sağladı. Ve herkes için her şeyi mahvetme korkusuyla daha fazla şey söyleyemediğim ani dönüşlere rağmen, satın aldım. Söz konusu karakterlerin ani yüz yüze çalışabileceğine ve uygulayacağına ve yaptıkları çözümü bulabileceğine inandım. Bu her zaman zor bir iş, özellikle de şüpheci olduğum için. Ayrıca elde edilmesi zor olan, okuyucuyu sadece kahramanların değil, romanın tüm karakterlerine sempati duymaya ikna etmektir. Bu, Ryman için önemli bir hedefti, çünkü antagonistleri kahramanları ve tam tersi (tatmin edici bulduğum bir ikilik, çünkü gerçek hayatta insanlar asla "iyi" veya "kötü" olacak kadar düz ve statik değildir) ve kabul edilebilir bir yetenekle karşıladığını hissettiğim bir hedef. Bazı karakterler benden daha fazla sempati duysa da, kimseden hoşlanamıyordum. Peter Barstow hariç; iğrençti. Yick.

Jodi Picoult her zaman zorlu konuları ele alıyor gibi görünüyor. Her bölümü farklı bir karakter olarak nasıl yazdığından hep keyif alıyorum. Kız kardeşimin, bebeği 8 veya 10 aylık osteogenez imperfekta veya kırılgan kemik hastalığından ölen bir arkadaşı vardı, bu yüzden konunun nasıl olduğunu görmek istedim. Jodi Picoult, uzun yıllar boyunca favori yazarlarımın en üstünde olacak.

I read this AFTER I read Turning Angel, but luckily, it had been so long that I couldn't remember half of the characters from Turning Angel other than their names. Loved this book...at first, it was difficult for me to get into, but as I kept reading, I really got hooked and finished it quickly! Loved all the characters and Penn's determination :)