Ot itibaren 16338 El Arrabal, Cuenca, İspanya itibaren 16338 El Arrabal, Cuenca, İspanya

** spoiler uyarısı ** ** İnceleme spoiler içeriyor Bu sıkıcı unutulabilir karakteri ile, bir alt par hikaye hakkında kötü bir kitap. Henry, karısı onu aldatan, oğlundan ayrılan, şirketinden çıkarılan, evde bir yürüyüşe kurban edilen, ona saldıran aynı kişi tarafından takip edilen ve terörize edilen iç karartıcı, tek boyutlu bir karakter. Bu arada, eski karısı ona ulaşmadan önce hala ölür, bir kız arkadaşı onu terk eder ve ah… .. daha sonra torunu, onu koşarken bıraktıktan sonra uyuşturucuya bıraktığı için torununun ölümüyle suçlanır. araba. Mutlu bir son vermek zorunda değilim, ama yazarın karakteri Henry için kurtuluş yok. Kitap torunu Hal'in ölümü ile başlar. O zaman bizi geçmişe götürür, ama asla Hal'e ya da Henry'nin torununun ölümünden sonraki duygularına geri dönmez. Buna bir kapanış yok. Abbott, Hal’in hayatında nasıl bir demirbaş haline gelebileceğimizi anlamamıza yol açan asinine bir hikaye anlatarak kurnaz olmaya çalışıyor. VE??? Bir yazarın karakterlerinden bu kadar net bir şekilde nefret edebildiği, ancak yine de onlar hakkında bir kitap yazmaya ilham vermesi benim için her zaman ilginçtir. Henry ile ilgili beni şaşırtan şey, Abbott'un Henry'yi sevmenizi sağlamak için hiçbir girişimde bulunmaması. Örneğin, Eileen ve Henry’nin parmak izi resimleri. Henry donuk, cansız ve birçok karakter hatası var. Neden onun hakkında bir kitap okumak isteyeyim ki? Abbott bu büyük kusuru göremedi. Mekanik olarak kitap da kusurlu. Abbott karakterlerin hiçbirini geliştirmiyor, hepsi tek boyutlu klişeler. Geçmişten geleceğe, karakter perspektifinden karakter perspektifine çok kaba geçişleri var. Abbott, karakterleri pek doğal olmayan şeyler yaptığı için insan davranışını anlamıyor gibi görünüyor. Örnekler- Tom, aldatan annesi iken neden babasından ayrılır? Nessa Henry ile birlikte kalmak isteseydi neden hemen kaçacaktı? Bir hizmetçi- (bu durumda Bayan Abrahm) resimlerin Henry'nin olmadığını asla varsaymaz ve onları atar. Bu sadece OLMAYACAKTIR. Maude, Henry'nin büyükbabası olduğu için tamamen sığ kaçıyor ... gerçekten mi? Onun olduğunu varsaymaz mıydın? Ve onu kullanıyordu, neden umursasın ki? Henry, Bateman'dan çok korkarsa, neden resimleri bu kadar riskli bir şey olan karakteri için doğal olmayan Eileen'e geri götürür? Karakterleri tanıtmadan önce yazıyor ve konuyu karıştırıyor. Maude’nun başkasıyla olan ilişkisini ve hikayeyle ilgisi sıfır olan şeyleri içeriyor. Bazen okuyucunun başlangıçta yabancı olan insanların diğerini daha iyi anlayacağına inanmasını bekler. Henry, Maude'un önünde giyiniyor, Henry'nin arabasındaki Henry. Gerçekçi değil. Karakterlerinin hepsi çatışma ile baş etmemeyi seçiyor. En başından beri Tom'un babasının Hal’in ölümü ile yüzleşmeyeceği açıktır. Nessa, Henry ile ilgili hislerini paylaşmaz. Henry, Nessa'ya olan hislerini paylaşmayacak. Henry, takipçisiyle yüzleşmeyecek. (Neredeyse kendisine izin verdiği noktaya kadar ya da Bateman tarafından taciz edilmeye devam etmeye davet ediyor.) Henry, Maude ile yüzleşmeyecek. Henry, itiraz etmeden şirketinden çıkarılmasına izin verecek. Tamamen pasif ve kayıtsız - öyleyse neden okuyucu farklı hissediyor? Bunlardan herhangi biri hikayeyi daha iyi hale getirebilirdi. Henry'den cinayetle suçlandığında duygusal bir perspektif görmüyoruz. Bu kitabın amacı neydi? Henry, takipçisini öldürmek dışında hiçbir şeyi hiçbir zaman çözmez. Nessa ile ilgili hiçbir şey çözülmediği için tamamen alakasız hissediyor ve yine de kitabın% 50'sinden fazlası. Hiç bir yere gitmeyen sıkıcı karakterler hakkında gerçek bir hikayesi olmayan sıkıcı bir kitap. Karakterler olası değil (belki Nessa hariç). Abott'un yapmaya çalıştığı şeyi anlıyorum, ama o sadece sefil bir şekilde başarısız oldu - sadece hikayede ve odaklanmayı seçtiğinde değil, bu tür dramatik olaylarda duygusal perspektifin eksikliği ve cansız karakterler. Rastgele şiddet eylemleri ve Henry'nin mağduriyeti çok fazla. Bu kitap bir şekilde başladı ve başka bir yere gitti - kayboldu. Son bir nit seçici şey- (bu her zaman beni kitaplarda rahatsız ediyor) Bu kitaplar günümüzde geçiyor. Yine de, Nessa bir yazım denetimi için özel bir satın alma işlemi gerçekleştirdi. Gülünç! Alt satır- sadece kötü kitaplar değil, kötü yazılar. Çok kötü. Asla başka bir Abbott kitabı okumamıştım. Bu onun ilk romanıydı, ama benim için sonuncusu. Başardığı tek şey Henry'ye daha fazla işkence yapılması ve

Bu kitapla genellikle 3 yıldızla derecelendirdiğim arasındaki fark mizah. Oldukça komik, Amber Kell'in kitaplarında sevdiğim bir şey. Kitabın geri kalanı bir çeşit aceleyle geldi, ama beni en çok rahatsız eden şey bilginin girdisiydi. Nefes almak için ara vermeden bile çok şey vardı. Başka bir şey sertlikti. Fark eden tek kişi ben miyim? Bu komik durumlardan ve geri dönüşlerden bir sürü var ama robotlar katılıyor ve söylüyor gibi. Biraz canlı görünen tek kişi Thomas'dı ve sonra hikaye POV'undan geldiğinde gerçekten göremiyordun. Hikaye, muhtemelen başka kitaplarda okuduğunuz öğelerle doludur, ancak burada hepsi birbirine karışmış durumda. Klasikleri bekliyoruz - ilk görüşte aşk, koku ve his, 'benim', sonsuza dek bağ, kan değişimi ve her zamanki gibi şeyler. Sakıncası yoksa, çoğumuz aslında kaç tane benzer kitabı okuduğumuzu düşünmezsek, bunu sevebilirsiniz.

The one thing that REALLY stood out in the man's life was his discipline. He isn't the coach now, but he didn't raise his voice in meetings or when coaching and he didn't curse. That's remarkable considering the stress of being the head coach in the NFL. I suppose it's all a state of mind. It's how you set your perception in relation to your situation or circumstance.