Ah, Tonton! - Carrie Weston PDF'de kitap

zpingw

Peter Carey bir süredir en sevdiğim yazar oldu; Yaklaşık 8 ya da 9 yıl önce Tristan Smith'in Olağandışı Yaşamına rastladığımda onu bir tür mutlu kazada aldım. Gerçekten keyif aldım ve bundan sonra geri döndüm ve Oscar ve Lucinda ve daha sonra Kelly Gang'ın Gerçek Tarihi de dahil olmak üzere diğer eserlerine girdim ve kesinlikle hayal kırıklığına uğratmadım. Bununla birlikte, Peter Carey muhtemelen herkes için bir yazar değil. Yazıları genellikle ya canavar, hayattan daha büyük ya da her ikisi birden olan karakterleri içerir. Kahramanları genellikle kaba ve tehlikeli halktır; bir okuma sırasında onlarla duygusal olmak ve genellikle kışkırttıkları nefret duygusuna rağmen onlardan hoşlandığınızı fark etmek kolaydır. Hırsızlık: Bir Aşk Hikayesi bir istisna değildir. Ana karakter, Kasap Kemikleri, sık sık beni alternatif tiksinti ve hayranlık duygularıyla doldurdu. Kardeşi Slow Bones, herhangi bir şey olduğunu kanıtlar, erken gelir ve romanın tam anlamıyla Carey'in yazılarının çoğunda bekleyebileceği kelimenin tam anlamıyla "grotesk" in hulking, sandalye kullanan varlığı olarak geçer. Carey ayrıca Avustralya vizyonunu okuyucuya açmada son derece iyidir: bazen zor ama açıkça yerli lehçe ve konuşma dilleri, şiirle sınırlanan flaş kavrayışları ile muhteşem bir açıklama ve her ikisi de okur ve kitaplarında genellikle şu ya da bu şekilde ortaya çıkan, kesinlikle Avustralya “dışlanmış” ın vahşi ve genellikle yanlış anlaşılmış köklerini açıkça gösterir. Bu, yeni kitapta derinden geliyor ve Butcher, Hugh ve hatta Marlene, bu karakter tipinin ne kadar çeşitli ve çeşitli olabileceğinin harika örnekleridir. Ancak bu, romanlarının favorim değildi. Kitabın sonuna doğru göze çarpan bazı “plotholes” dışında, alternatif anlatım tarzı (Kasap ve Hugh'un sesleri arasında) zaman zaman yanıltıcı görünüyor ve bazı yerlerde muhteşem olsa da, diğerlerinde çok daha az iyi görünüyor. Sonunda Hugh kadar karmaşık olan ve aşırı kardeşine böyle bir folyo görevi gören zihinsel olarak "yavaş" bir karakter yaratma çabaları göz ardı edilmemeli, ancak bir süre sonra onunla başa çıkmak oldukça vergilendiriyor. Eminim Kasap kabul eder. Son olarak, sahip olduğum son mesele, bunun tam anlamıyla bir dereceye kadar bir "sanat evi" draması gibi görünüyor. Bu kendi başına kötü bir şey olmasa da, Carey okuyucuyu sanat dünyasının dil ve felaketlerine sokmak için gerçekten yolundan çıktı. Ve eğer bir sanatçı değilseniz, Butcher'ın endişeleri veya Marlene'ın çaresizliği ve kitaba adını veren etkinliğin fantastik doğası hakkında hiç ilgilenmemekte zorlanabilirsiniz. Bu son kitapta, sanırım Carey, kendi fikirleriyle de oynaktı, nihayetinde okuyucu ile birlikte oldu. Sonunda bu kitaptan gerçekten keyif aldım, ama yazdığı bir şeyi almayı düşünüyorsanız ilk okuma olarak tavsiye edeceğimi bilmiyorum. Kesinlikle o harika bir yazar ve benim favorilerimden biri olarak kalır, ancak bu kitap sonunda biraz da "kalabalık-ish" hissetti. Kelly Gang'ın Gerçek Tarihini deneyin ve eğer hoşunuza giderse, sürekli genişleyen "okumak için" listesine yeni bir ekleme yaptığınızdan ve Peter Carey'ye tekrar teşekkür etmek için mutlu olduğumuz için mutlu olun.

2020-01-21 20:55