Nurbanu - Cariyenin Gelini-Demet Altınyeleklioğlu PDF'de kitap

Nurbanu - Cariyenin Gelini-Demet Altınyeleklioğlu Nurbanu - Cariyenin Gelini - DEMET ALTINYELEKLİOĞLU ÖLÜMÜN KIYISINDA YAŞANAN HAYATLAR. HAREM CEHENEMİNDEN CENETE UZANAN BİR YOL. KENDİ DESTANINI YARATAN, OSMANOĞLU’NA KADER KATAN, AYKIRI BİR KADIN. AŞK, ENTRİKA, TUZAK, İHANET. Güzeler güzeli CecılıaBafo’ydu o. Venedik Venedik olalı, ondan güzelini görmemişti. Altın Kız derlerdi ona. Serenatlar ona yapılır, aşk şirleri onu anlatırdı. “Güneş doğudan değil, Cecilia’nin gözlerinden doğar, onun gözlerinden batar. Yıldızlar gözlerinde parıldar” derdi şarkılar. Ancak kaderin rüzgarı yaman esecek, Cecilia kaçırılacak ve Sultan Süleyman’ın haremine savrulacaktı. Rüyaların kraliçesi, artık bir köleydi. Haremi birbirine katan cariye Cecilia’nın yolu, Sultan Süleyman’ın, güzelikte kendisiyle yarışan biricik kızıMihrimah’la kesişti. “Senin adın artık Nurbanu olsun!” dedi Mihrimah. “Tanrının Işığını Saçan Kraliçe. ” Nurbanu, güzeliği ve aklıyla büyülediği, Hürem’in oğlu Şehzade Selim’in ruhunda iktidar fırtınası yaratacaktı. Oysa, Sultan Süleyman’ın karısı Hürem, iktidar oyununu Selim’in değil, küçük oğlu Beyazıt’ın üzerine kurmuştu. Ve böylece kayınvalide Hürem ve gelin Nurbanu arasında amansız bir mücadele başladı. “Ben, Sultan Murad Han’ın anesi Cecilia Bafo’yum. Öyküm dilere destan olmalı!” dedi. Dediği oldu. Tarih benim için ne der, umurumda değil. Tarih, kalem kimin elindeyse onun hikayesini anlatır. Bugün kahraman ilan etiğini yarın lanetler. Hain diye damgaladığına, yarın bir bakarsın alkış tutar. Osmanlı’nın benim hakımda vereceği hüküm de umurumda değil. Venedik’in dediği de, diyeceği de. Ben bahtımın çizdiği yolda yürüdüm. Başka çarem vardı da yapmadım mı, başka yolum vardı da yürümedim mi? Kader rüzgarsa, insan dediğin de önüne katığı kuru yaprak. Esti mi bir o yana savurur adamı, bir bu yana. Savrula savrula buralara geldim, bunları yaptımsa suç benim mi? Varsın tarih istediğini yazsın. Osmanlı ne bilirse onu desin. Venedik, maskesiz dolaşamadığına bakmadan varsın beni ayıplasın. Hepsi celadın yağlı urganından, kılıcından, baltasından iyidir. Gerçeği yaşayan bilir. Ben yaşadım. Venedikli Cecilia Bafo’dan Nurbanu doğurdum. Bir cariyeden kraliçe yaratım. Bir sarhoştan kral. Herkes böyle bilsin. Osmanlı’ya iki padişah veren Nurbanu Valide Sultan’ım ben.